W sumie wehikuł czasu jest niepotrzebny. Wystarczy przejrzeć stos smsów z dobrych kilku lat wstecz, które dziwnym trafem nie zostały jeszcze skasowane z pamięci telefonu. Każdy z nich bardzo często kryje za sobą ładunek emocji i historię jaką opowiada oraz kontekst, w jakim się tą krótką acz treściwą wiadomość pisało. Ładunek frustracji albo kłębek nerwów. Nadzieja podszyta strachem. Fałsz na granicy ułudy.
Ostatnio przy zmianie telefonu klasy Skoda na porządne Volvo wszystkie smsy odeszły w niebyt. Te piękne, słodkie, te pełne nadziei i te skandaliczne. Znamienne i interesujące jest to, że w pamięci karty sim ostały się jedynie dwa. Jeden z 2004 roku od Łukasza. Drugi sprzed dwóch tygodniu od K.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz