Lecture number one

Szkoła pseudożycia według Bluegirl. Lekcja 1

Dziś powywnętrzamy się na temat miłości. Miłość jest piękna. Miłość jest niewinna. Miłość jest zabójcza i destrukcyjna gdy nie jest wykorzystana zgodnie ze swoim przeznaczeniem. Ale dobrze, że jest. Co z tego, że być może nie istnieje miłość w swojej najczystszej formie wykreowana przez filmy, książki... ta romantyczna, idealna, bezproblemowa, z happyendem. Taka, która przychodzi łatwo, nie przysparza bólu i strachu. Co z tego, że większość z nas w ogóle jej nie doświadczy. Ale ta większość może nadzieję, że może kiedyś. Może kiedyś znajdzie się ktoś, kto zada sobie trochę trudu by zeskrobać powłokę, która budowaliśmy wokół siebie i uwolni nas- prawdziwych. Grafomania, grafomania...a może prawda?

Miłość może połączyć dwoje ludzi, którzy mają ze sobą tylko trochę wspólnego. Wtedy mogą siew wzajemnie dopełniać. Bo gdy spotykają się dwa homo sapiens do siebie podobni albo nawet identyczni, zaczynają się schody. Dwie osoby odważne, dynamiczne, śmiałe mogą siebie zniszczyć. Piszę ,,mogą” bo to przecież nie jest reguła. Z kolei dwie zagubione w sobie, nieśmiałe i skryte dusze mogą się nigdy nie odnaleźć. I nie piszcie o ,,potędze miłości’’ bo żeby przezwyciężyć charaktery potrzeba dużo samozaparcia i silnej woli.

Praca domowa: Nie zaprzepaszczajcie szans od losu. Nie warto.


April, come she will--
When streams are ripe and swelled with rain.
May, she will stay--
Resting in my arms again.
June, she’ll change her tune--
In restless walks she’ll prowl the night.
July, she will fly--
And give no warning to her flight.
August, die she must--
The autumn winds blow chilly and Cold
September, I’ll remember--
A love once new has now grown old.