O kobiecości słów kilka...

Lubię byc kobietą. Na pewno nie idealną, ale kobietą. I lubię większość spraw związanych z tym stanem? Przywilejem? Lubię się przebierać. Kocham chodzić do dużych sklepów i zakładać balowe, tiulowe suknie, potem wychodzić z przebieralni i przeglądać się w lustrze. I marzyć o wielkich, XIX balach, na których tańczono walca a mężczyźni nie byli gruboskórni i bezmyślni. Kocham biżuterię. Kolczyki, bransoletki, wisiorki, łańcuszki... najlepiej by było gdyby to były brylanty, w srebrze. Dobra, przynudzam. Lubię czuć tę specyficzną siłę jaką ma kobieta nad facetem. Możecie wierzyć lub nie ale kilka razy jej doświadczyłam. A co lubię najbardziej? Damską przyjaźń. To specyficzny rodzaj relacji. Nikt Cię tak nie zrozumie jak inna kobieta. Możesz jej powiedzieć chyba wszystko. Ona i tak będzie wiedziała o co chodzi bo ma podobne problemy, co Ty. Faceci, ubrania, kosmetyki, związki, miłość, obyczaje, magia, religie, film, plotki, inne dziewczyny, problemy różnorakie, polityka...czy cos ominęłam? Ale co najbardziej lubię w byciu kobietą to gesty. Niepozorny ruch ręką, odgarnięcie włosów z czoła, pierś do przodu... dobra, nie będę zdradzać wszystkich kobiecych tajemnic :) Co jeszcze? Zawsze możesz się rozpłakać. Kobiece łzy działają na prawie każdego mężczyznę. I wymówić trudnymi dniami. Tego Ci nie mogą odmówić. Lubię jeszcze przywilej bycia matką. To dziecko, ta maleńka istotka stworzona w połowie przeze mnie będzie pod moją i tylko moją opieką przez dziewięć miesięcy a potem to ja będę się nią opiekować. I to jest piękne. Lubię jeszcze ten maleńki przywilej okazywania uczuć dziewczynom w, nazwijmy to, "miejscach publicznych". Czy widzieliście dwóch facetów przytulających się do siebie, nie będących homoseksualistami? Ja nie. A kobiety? Owszem. Wbrew pozorom lubię siebie. Chociaż muszę o to walczyć.